Nadat we in Kuching zijn gearriveerd, merken we al snel dat de sfeer van zo'n klein stadje, bijna dorp, ons veel meer aanspreekt dan zo'n grote stad. We worden gedropt bij ons hotel: Singgahsana Lodge (goed advies, Anita!). Het blijkt een erg gezellig hostel te zijn, met een errug gezellig dakterras. Ik heb eindelijk het goede slaapritme (of komt die goede nachtrust door de lekkere wodka-ananas op datzelfde dakterras).

Kuching betekent in het Maleis kat en daarom vind je hier een daar ook een gigantisch beeld van een kat, maar verder is het gewoon een goede uitvalsbasis om de omgeving te verkennen. De eerste dag hier benutten we dan ook vooral om te bekijken hoe we overal kunnen komen en gewoon wat rond te dolen (alweer..). We eten iets bij Green Hill, een ‘hawkercentre'. In Thailand vind je overal kraampjes op straat waar ze vanalles verkopen. In Maleisië concentreren ze zich in een open ruimte, pleintje of tent of een verdieping in een winkelcentrum. Deze zit gewoon op de hoek van de straat. Ongeveer 8 verkopers bieden hun waren aan. Je neemt gewoon bij een stalletje wat je lekker vind en haalt wat drinken bij een ander stalletje. Je rekent af en smikkelen maar. Dit vind ik heerlijk. Ik ben sowieso veel meer van de hapjes, dan van een geheel menu. Tapas, bbq kleine gerechtjes en dus ook de foodstallekes. Het geluk wil dat dat dit spotgoedkoop is. Voor twee personen zijn we € 5 kwijt, dus dat gaat ons de kop niet kosten. Waarschijnlijk iets anders wel....

Ook hier is het weer erg warm, dus aan het eind van de middag zijn we vaak toe aan een koud pilske. We pikken het eerste beste café eruit. Het blijkt een café te zijn waar enkele expats/immigranten zich verzamelen, allemaal dikke vijftigers, voornamelijk Engels, waarvan wij vermoeden dat ze hier vaker komen en ze een Maleisische vrouw hebben. Hoewel we hier niet veel hoeven af te rekenen, is drank op zich best duur in Maleisië, zeker vergeleken het voedsel. Sterke drank in de supermarkt concurreert volledig met de Nederlandse Markt. Bier is iets goedkoper, maar Maleisisch bier kennen ze niet, het meest gedronken is: Carlsberg, Heineken en Tiger. Maar aangezien wij het altijd lusten, is dit waarschijnlijk nog een grote uitgavenpost voor ons in Maleisië. Wellicht behoedt dat ons nog om geen alcoholisten te worden in deze drie maanden (vast niet....).

We zouden graag de Rafflesia zien, een gigantische stinkbloem. Echt waar. Het is wereldsgrootste bloem (een meter doorsnee). Hij bloeit drie tot vijf dagen en daarna gaat hij lekker slijmerig rotten. Hij scheidt dan ook continu een rottende lijken geur af (uit boekje gelezen, hoor). Hij komt hier in de buurt voor in het NP Gunung Gading. We informeren of hij wel in bloei staat, want mooie jungle zonder bloem, kunnen we nog volop zien. Helaas hij bloeit op dit moment niet op een plekje dat we hem kunnen zien. Dus dat gaat over. Wellicht op een ander plekje, ander moment op Borneo.

We besluiten dan eerst naar het Kuching Wetlands NP (Santubong). We hopen daar Irrawaddy dolfijnen te zien. Er worden ook krokodillen en proboscisapen aangekondigd. We gaan met een avondtrip mee, met een klein bootje de rivier op. We passeren vele vissersbootjes en verschillende vissersdorpjes, waarvan sommige enkel per boot bereikbaar, omdat ze op een riviereiland liggen. Ik had me zoiets als de Biesbosch voorgesteld, maar dan iets groter. Het klopt ook, maar dan veeeeel groter. Een kreek is hier al gauw honderd meter breed. We zoeken ons rot naar de dolfijnen, maar helaas deze laten zich vanavond niet zien. De gids valt er bij in slaap, maar gelukkig hebben we een enthousiaste kapitein, die ons naar de makaken en proboscis apen (neusapen) leidt. We genieten van de zonsondergang en daarna gaan we krokodillen zoeken. Het is al behoorlijk donker en ook deze dieren lijken ons niet gegund, totdat ineens er toch een kleintje in zicht komt, maar die schrikt zo van ons, dat hij snel weg duikt. Even later zien we een grote krokodil, niet op het land zoals verwacht, maar in het water. Tjee, die zijn eigenlijk best wel groot van dichtbij. We eindigen de avond met vuurvliegjes. Deze kevers verlichten de bomen alsof het een kerstboom is met knipperende kerstlampjes. Op de terugweg twijfelen we even of we nog naar de weekendmarkt gaan, waar de boeren uit de omgeving hun waren komen aanbieden. Kort nadat we besloten hebben dit niet te doen, breekt de hemel open. Ik wist niet dat er zoveel water tegelijk uit de lucht kon vallen, we zijn blij dat we niet op de markt staan. Nog even wat stokjes laten roosteren en wat drinken op het dakterras en dan ons bedje in, want morgen moeten we er weer vroeg uit.