Labuanbajo is een wat levendiger dorpje dan de rest van Flores. Na het klooster, houdt dit hotel niet over. Kamer is smerig, geen doortrek WC, er hangt wel een douchekop, waar het koude water soms wel, soms niet uitkomt en we krijgen één rol WC papier, de rest moeten we maar in de winkel aan de overkant kopen. Sommige slaapplaatsen waren niet beter, hoor, maar dat werd allemaal goed gemaakt door een vriendelijke familie en/of personeel, maar helaas dat ontbeert dit hotel ook nog. Maar ja, het is kiezen: de luxere hotels liggen allemaal een eind uit het centrum en juist aan dat centrum hebben we wel behoefte. Wellicht hoeven we vanavond niet om 22 uur naar bed, omdat het leven buiten is opgehouden. En ja hoor, we belanden bij ‘De Lounge' een leuk café, restaurant met zicht op zee (en zonsondergang). Hier kunnen we wat digitaal contact met de rest van de wereld zoeken en heerlijk eten. Het is die avond behoorlijk druk, veel toeristen vanuit Bali die een tochtje Komodovaranen doen. Om half negen wordt een film gestart, waarvan het verhaal wat ingewikkeld is (dubbelspionnen, die zelf niet weten dat ze dubbelspion zijn), maar het gaat vooral om de sexy stunts van Angelina Jolie en die zijn er genoeg.

De volgende dag weer op tijd op, want de ‘dragons' wachten op ons. Het bureautje heeft een koppel extra gevonden voor ons bootje, waardoor we wat geld terugkrijgen en we vertrekken samen met Billy, een Amerikaan en Drew, een Roemeense naar Rinca. Het is meteen gezellig, want Billy kletst er vrolijk op los. Hij heeft vier jaar in Indonesië gewoon (hij is echt op de meest spannende eilanden geweest) en spreekt ook een aardig woordje Indonesisch. We horen hem dan ook lekker uit voor tips, trucs en ideeën. We hebben een begeleider meegekregen, die trainee is vanuit de toerismeschool in Ruteng. Op Flores hebben we verschillende van deze trainees ontmoet. Ze leren vanalles op school en krijgen dan een stageplek om ervaring op te doen en vooral om beter Engels te leren spreken. De meeste die we tegen komen zijn dan ook fanatiek om ons zaken uit te leggen en om nieuwe woorden te leren. Vaak pikken ze ook wat van andere talen op.

Eenmaal op Rinca, gaan we met een ranger twee uur wandelen om de komodovaranen (hier ook vaak ‘dragons' genoemd) te zoeken. We vinden ze al vrij snel, want komodovaranen zijn ook een beetje lui en proberen in het kleine dorpje bij de aanlegsteiger eten te vinden, zodat ze niet op jacht hoeven. Vanuit het beheer van het NP wordt getracht de mensen en de dieren goed samen te laten gaan en een onderdeel hiervan is dat er geen afval buiten mag liggen. De varanen moeten zich op zo'n natuurlijke mogelijke manier voeden er is voedsel genoeg op het eiland. Toch liggen in het dorp een aantal mooie beesten. Ze liggen zich te warmen in de zon, zodat ze later op de dag voldoende lichaamstemperatuur hebben om te kunnen jagen. Ze zien er erg loom uit, maar je ziet dat ze omgeving toch echt in de gaten houden. Ze zijn groot, maar vooral zijn het oerbeesten en hun hele bouw, gedrag en het feit dat ze hier bovenaan de voedselketen staan, maken deze beesten erg indrukwekkend. Vooral als ze lopen, blijf je vanzelf op afstand. Ze kunnen buffels, herten, aapjes en ook mensen doden en eten. Ze bijten hun prooi en wachten dan op hun gemakkie tot dat die dood gaat (dit kan bij een buffel wel twee weken duren). Hun speeksel bevat zoveel bacteriën dat er alle dieren aan dood gaan. Wanneer een jonge varaan een mens bijt en deze is snel genoeg in een ziekenhuis waar ze het kunnen behandelen (Denpasar op Bali) is er een overlevingskans, maar anders helaas.....

Tijdens de wandeling zien we ook nog verschillende varanen en de nesten die ze bouwen voor hun eieren. Helaas zien we geen kleine varaantjes in de bomen, maar wel wilde buffels en een specifieke hoen (naam vergeten), die een gigantisch nest bouwt voor z'n jong, dat zichzelf moet beschermen, want de ouders kijken er verder niet meer om (sterker nog ze doden het zelfs als het tegen komen, omdat ze het niet herkennen als hun eigen jong). Na de wandeling, varen we naar een snorkelplek en aan het eind van de middag zijn we weer terug in Labuanbajo. We dubben wat we de volgende dag willen doen: een dagje Bali en dan door naar Java, per bus of per vliegtuig. Na wat afwegingen besluiten we het ticket naar Java te boeken, alleen lukt de betaling niet. We zullen morgen wel zien of het dan goed komt of niet.